V Konstanciński Festiwal Biegowy im. Piotra Nurowskiego

Kto chociaż raz wystartował w biegu organizowanym przez DEM’a , to wie, że są to imprezy na wysokim poziomie. Poza świetną organizacją, dobrym jedzeniem na mecie mają też bogate pakiety startowe.

Po raz drugi startowałam w Konstancińskim Festiwalu Biegowym i pewnie jak zdrowie pozwoli to za rok też tu będę. Dlaczego? Podoba mi się trasa biegu. W mojej ocenie pierwsza część jest trudniejsza, druga z górki to i szybsza 🙂 Trasa wiedzie po uliczkach Konstancina, a start i meta jest w malowniczym parku. Dla mnie ostatnie 300-400m to jest jak bieg po czerwonym dywanie. Długa prosta i kibice, którzy mocno dopingują.

Zawsze jest tu mnóstwo biegowych znajomych, a po biegu można usiąść w parku, blisko amfiteatru i czekać na dekorację.

W tym roku dotarliśmy w mocno okrojonym składzie na ten bieg  -JoAsia, Krzyś i ja.  Po frekwencji na starcie widać było, że dużo osób skorzystało z dłuższego weekendu… albo była na Rzeźniku 🙂

Na start dojechaliśmy godzinę przed biegiem. Bez problemu, bez kolejek podebraliśmy pakiety i ustalaliśmy taktykę.  Ponieważ każde z nas nie robi teraz oszałamiających treningów postanowiliśmy, że biegniemy razem. Dla mnie kryzys przyszedł koło 2km. Przez kolejne 2 km walczyłam z bólem nóg, który przy tych upałach mi towarzyszy. Wiedziałam tylko, że to przejdzie, że to rozbiegam. Przed metą włączył mi się taki trochę ścigacz i chciałam rwać do przodu, ale umowa to umowa – nie wyprzedzamy.

Ostatecznie mój wynik nie wyszedł tak najgorzej, ale wiadomo, że jeśli nie biegam konkretnych treningów, to cudów na mecie nie mogę oczekiwać.

Bieg 10km: MADZIK A nieofic. msc open 210 czas:00:51:48 K30-11

Na mecie do jedzonka oprócz zupy było mięsko z grilla i młoda kapustka; dla ochłody lody od Grycana i w nagrodę kawałek parkowej trawy, żeby móc posiedzieć i powdychać świeżego powietrza.

Jeśli kiedyś rzuci Wam się w oczy Festiwal Biegowy w Konstancinie w oczy, to śmiało się zapisujcie. Nie pożałujecie. Daję słowo!